Christelijke startpagina

24 Dec 2012 om 07:00
1473 keer gelezen

Het statige grachtenpand is zonder inboedel veel van zijn allure kwijt. In de riante hal staan verhuisdozen en archiefkasten te wachten op wat komen gaat. De drie ingelijste portretten herinnerden aan wat ooit was. Een gedrongen man, een stuk grijzer dan op het schilderij, raapt de stapel post van de deurmat.

De goudkleurige enveloppe valt nauwelijks op tussen de schreeuwerige kerstfolders, huis-aan-huiskranten en de dagelijkse stroom blauwe enveloppen. Maar anders dan de om aandacht smekende loterijbrieven (in deze brief een gegarandeerde kans op grote geldprijzen!) was er niets op de buitenkant geschreven of gedrukt. Geen adres, postzegel of afzender. Nieuwsgierigheid maakt dat dit poststuk als eerste geopend wordt. Een uitnodiging voor een wel erg bijzonder kerstdiner.

Na een paar dagen twijfelen besluit de man toch gehoord te geven aan de uitnodiging. Zo vaak werd hij tegenwoordig immers niet meer op feestjes gevraagd en alleen is met kerst wel heel alleen. Uiteraard is hij een half uurtje te laat, men moet niet denken dat hij niks te doen heeft. Na een laatste blik in een spiegel tovert hij een zelfverzekerde lach te voorschijn en loopt met ferme stappen het zaaltje in, benieuwd welke bekendheden er nog meer zijn. In het sfeervolle zaaltje ziet hij eerst alleen silhouetten. Een komt hem direct bekend voor, zat die kickbokser niet nog in voorarrest? Als zijn ogen aan het licht zijn gewend, herkent hij de aanwezigen stuk voor stuk. Een aantal heeft hij eerder ontmoet, of zelfs bijgestaan in zijn vroegere ambt. Anderen herkent hij van krantenfoto’s of nieuwsprogramma’s. Hij had gedacht alle aanwezigen de hand te schudden maar besluit snel op een vrije stoel te gaan zitten. Aan zijn rechterkant zit een afgetrainde Amerikaan met een geel polsbandje, links een voormalig wetenschapper met onder zijn stoel een stapel boeken. Tegenover hem ontwaard hij een recent afgetreden politicus, die de spanning wat breekt door een flauw grapje over zijn wachtgeld.

Er is nog één stoel leeg, blijkbaar voor de gastheer. Zacht komen hier en daar wat gesprekken op gang en na een paar minuten wordt er aan de andere kant van de tafel zelfs voorzichtig gelachen. Af en toe loopt een ober langs met drinken en iets te eten. Geen van de gasten lijkt te weten wie dit etentje nu eigenlijk heeft georganiseerd. Tot de ober opeens voor de lege stoel gaat staan en de gasten welkom heet.

‘Fijn dat jullie mijn uitnodiging hebben aangenomen. Het afgelopen jaar is er heel wat mis gegaan in jullie levens.’ De man praat door, maar de woorden lijken naar de achtergrond te verdwijnen. Kippenvel, rillingen en adrenaline vullen de advocaat als de stem van de man in zijn hoofd verder spreekt maar niet langer voor de andere gasten te horen is. ‘Ik weet van de leegte in je hart, en de manieren waarop je probeerde succesvol te zijn ten koste van anderen. Ik weet van fraude, bedrog, ik weet van de angst, frustratie en schaamte. Ik weet dat je denkt te zoeken naar erkenning, succes en geluk. In werkelijkheid zocht je mij omdat ik eerst jou heb gezocht. Nu heb ik je gevonden, en ik wil je niet meer kwijt. Ik wil je vasthouden en je laten zien waar het leven echt om draait. Ik wil een nieuwe start met je maken. Een leven van liefde wacht op je, als je daarvoor kiest. Vrolijk kerstfeest Bram…’

Reageer

Naam * Emailadres *

* is verplicht. Emailadres wordt NIET gepubliceerd.